Cosmo's Foger-T support act: Cash Reloaded Swamp Blues - Roots Den Amer Diest (01-02-2020) reporter: Freddie & photo credits: Rootsville info organisatie: Den Amer info artist: Cosmo's Foger-T - Cash Reloaded © Rootsville 2020

Left a good job in the city, workin' for the man ev'ry night and day. And I never lost one minute of sleepin' worryin' 'bout the way things might have been... uit welke song deze lyrics komen hoef ik julie uiteraad niet te vertellen. "Proud Mary" is een nummer van die waanzinnig populaire band "Creedence Clearwater Revival" uit de late 60-ties en vroege 70-ties. Een groep met daarin de broertjes John en Tom Fogerty, maar ook met Stu Cook en Doug Clifford. Het verhaal begon toen de Fogerty's in de 50-tiger jaren de band "Tommy Fogerty & The Blues Velvets" kwamen op te richten. Om een lang verhaal kort te maken kwam uit deze band in 1967 "CCR" te ontstaan. In eerste instantie brachten ze covers als "I Put A Spell On You" en "Suzy Q".

In 1969 brak de groep pas echt door mede door hun original "Proud Mary" en kwam John Fogerty zich te ontpoppen als een uitstekend songwriter. Zo goed als alle nummers die uit zijn pen vloeiden werden een hit, al was er ook nog een hit met "I Heard It Trough The Grapevine" van het Motown duo Norman Whitfield en Barrett Strong. Mede doordat John Fogerty meer en meer de bepalende figuur was splitte de groep in 1972. Alle vier de leden gingen hun eigen weg maar uiteindelijk bleek die van John de meest succesvolle, zelfs tot op heden.

Frankie Saenen, drummer van "The Scabs" vond dat deze swamp blues of rock, hoe je het ook wilt noemen, nooit verloren zou mogen gaan en richtte nu al in een ver verleden deze "Cosmo's Foger-T" op. Het zou één van de beste, zo niet de beste "Tribute" gaan worden van die legendarische "CCR". Hier een paar honderd meter verderop zag ik zo ook deze "Cosmo's Foger-T" een eerste keer in de toen al even iconische "The Borderline". Vele concerten zouden gaan volgen en mede door het aanzienlijke succes ervan groeide ook het aantal fans. Deze "Cosmo's Foger-T" bestaat uit Frankie Saenen, Geert Schurmans en Jo Neyskens.

We zagen ze al talrijke keren tot zelfs op "Blues Peer" toe. Altijd werd het een immense sing-a-long die voor mezelf maar een keer werd overtroffen en dat was in 2009 tijdens de 25ste verjaardag van dat festival aan de Deusterweide, toen door de echte John Fogerty. De reden dat ik ook vanavond weer aanwezig ben is gewoon om die waanzinnige beleving van deze "Cosmo's Foger-T" nog maar weer eens mee te beleven. Niet aan de boorden van die "Green River" maar aan die van "De Demer".

Vandaag beginnen we evenwel met een support act en ook met deze "Cash Reloaded" bevinden we ons in een onuitwisbare era uit de muzikale legacy, met name; Johnny Cash. Ook hier weer zo een onuitwisbaar moment met hits als "Ring of Fire", "Folsom Prison Blues" of "Hurt". ook nu weer eentje uit de streek die al jaren meedraait met een smaakmakende tribute voor Johnny Cash, met name Hans Peeters. Samen met John Peacock vormt Hans aka Hatch Peterson een duo die de muziek van "The Man in Black" onsterfelijk maakt.

Ze beginnen er aan tegen de klok van 08.30PM met een intro dat lijkt of we hier een avond gaan krijgen met Russisch-Byzantijnse gezangen waarna we met hun opener "Personal Jesus" ons bevinden in de "New Weve" scène. Al vlug wordt er overgeschakeld naar de echte Cash met "San Quentin" en zo wordt de "Man in Black" hier al meteen alle eer aangedaan.

Hatch wist ons dan met een beklijvende "Hurt" te verrassen en na nummers als "Rusty Cage" en "Big River" kwam de eerste keer van de avond de sing-a-long molen op toeren. "I Walk The Line", "Hey Porter", "Folsom Prison" en "Ring Of Fire", yep we kennen ze allemaal en dat verdiende uiteraard een daverend applaus. Een bisser kon er ook nog net vanaf en na een bluesy intro door John Peackock op zijn resonator volgde er nog een ritmische outro met "Get Rhythm" en zo zat meteen iedereen in het juiste ritme.

Ook al stond het podium reeds opgesteld toch zouden we nog moeten achten tot 10.00PM voor de spreekwoordelijke kers op de taart van deze avond. Tijd voor wat socializing en een Gildebier. Naast me stond een 9-jarig drumtalent wiens geduld aardig op de proef werd gesteld en begonnen zijn oogjes te glinsteren toen met een muzikale intro Frankie en de zijnen het podium betraden.

"Cosmo's Foger-T" zoals we ze kennen, er meteen invliegend met de zaal vullende intro van "Born On The Bayou", een teken om deze volle "Den Amer" in opperste concentratie een karrenvracht hits te laten meekelen. Onwaaarschijnlijk hoe de jaren van toen we nog jong waren helemaal kwamen te herleven. Niets kon ons de hits als "Green River en "Commotion" laten vergeten, weerom een onsterfelijke avond uit een era die toen nog zorgeloos en zonder "LEZ" was.

Een wervelende overgave van Frankie, Geert en Jo met nummers die we weerom als een earworm naar huis zouden meenemen. Springen, dansen, zingen het leek wel of het hier alle remmen los was en iedereen de posiviteit van deze "Cosmo's Foger-T" kwam te delen. "Bad Moon Rising", "Fortunate Son" en "I Put A Spell On You" deden het dak er hier bijna af gaan.

Hoeft het nog gezegd dat deze "Cosmo's Foger-T" als de enige echte tribute kan doorgaan en de sound van de "Creedence Clearwater Revival" onsterfelijk blijft maken. We maken ons op voor de apotheose van de avond om met het laatste restje hits dat er zit aan te komen nog een allerlaatste keer volledig uit de bol te gaan and here we go met "Who'll Stop The Rain", Travellin' Band" en "Up Around The Band". Met op de achtergrond de echte "CCR" en een filmpje voelden we het einde naderen met "Keep On Chooglin". I heard it trough the Grapevine dat er nog bissers zaten aan te komen en dus werd het nog rockin' all over the world! Dankoewel Frankie & Co!

Van reloaded tot revival het was een onuitwisbare avond en moesten we met z'n allen niet bang zijn om een GAS-boete te krijgen zouden we buiten de nummers in het naar huis gaan nog eens allemaal uit onze strot laten komen . De lichtman, die bekende kleur vanavond ;-). CU!